All you need is love ♥

Rozdział 13

* 2 DNI PÓŹNIEJ*
Stoję właśnie na lotnisku w towarzystwie chłopaków i dziewczyn. Żegnamy się z Jade przed wylotem. Oczywiście ja, jak to ja się zryczałam, przez co Niall cały czas mnie pocieszał jednocześnie trzymając mnie w tali. Eleanor też od czasu do czasu łza skapnęła, Perrie natomiast nie płakała, bo nie chciała żeby ktoś to widział, a Sophia prawie nie zna Jade więc... Danielle się nawet odezwała, ale pożegnała się tylko przez telefon, bo nie chciała być w towarzystwie Liama i jego nowej dziewczyny. W sumie rozumiem ją, nikt nie chciałby się znaleźć w takiej sytuacji, prawda? Wracając do tej , w której się znajdujemy. Harry jest jedną z osób, które tą rozłąkę przeżywają najbardziej. Uwierzcie mi, że on się popłakał. Tak, dokładnie. Harry Styles się popłakał. Teraz wiemy jak bardzo on kocha Jade. Dziewczyna miała właśnie wejść za bramkę, kiedy podbiegł do niej Hazza, mocno się w nią wtulił, otarł jej łzy z policzków po czym zachłannie wbił się w jej usta.
H: Pamiętaj, cokolwiek by się nie działo, kocham cię.
J: Wiem Harry , ja ciebie też.
H: Jak będziesz miała jakiś problem, o każdej porze dnia i nocy możesz do mnie zadzwonić.
J: Dobrze. Do zobaczenia.
H: Do zobaczenia skarbie. - ponownie ja pocałował, a po chwili dziewczyna znikła w głębi lotniska. Harry stał przy szybie, skąd było widać odlatujące samoloty. Podeszłam do niego.
C: Harry chodź musimy już iść.
H: Nie. Zostaję tu. Chcę zobaczyć jak odlatuje. Chcę mieć pewność, że nic jej nie grozi. - dotknęłam jego ramienia po czym odeszłam w stronę grupy.
L: I co?
C: Harry chce poczekać, aż jej samolot odleci.
Z: Biedak. - zwrócił się mulat przytulając Perrie.
N: Poczekamy. - po niespełna 10 minutach samolot, w którym była Jade zaczął startować. Jak oparzona podbiegłam do szyby i spoglądałam jak moja przyjaciółka, a zarazem ukochana Harrego odlatuje i zostawia nas samych. Kątem oka spojrzałam na Harrego. Płakał. Moje serce pękało na widok tego zbitego szczeniaczka, więc dłużej nie zwlekając przytuliłam go do siebie. Chwilę potem podleciała do nas reszta i wszyscy staliśmy w wielkim uścisku. Oczywiście paru
paparazzi zrobiła nam zdjęcia, ale szczerze mówiąc mieliśmy to w dupie. Po wyściskaniu się ,ruszyliśmy w stronę samochodów. Właśnie wspominałam nasze stare czasy, kiedy to byłyśmy z Jade w szkole artystycznej. No nie wspominałam o tym. Razem z Jade chodziłyśmy na zajęcia muzyczne dopóki, ktoś jej nie wyłapał i nie zaproponował pracy w modelingu. Nagle po policzku spłynęła mi pojedyncza łza, którą Niall pocałował, tym samym osuszając mój policzek i przyciskając mnie do siebie.
N: Nie płacz proszę. - szepnął mi do ucha. - nienawidzę, kiedy płaczesz i kiedy jesteś smutna. Błagam cię Carrie, uśmiechnij się. - z trudem, ale wykonałam jego prośbę. Mój lekki uśmiech sprawił, że blondyn obdarował mnie soczystym buziakiem.
N: Moja mała. - zdążyłam tylko powiedzieć Niallowi, że go kocham, bo auto zatrzymało się pod moim domem. Wysiadłam z samochodu, a mój blondas mi towarzyszył. Kiedy stałam już pod otwartymi drzwiami, odwróciłam się do niego i przywarłam do jego ust. Po pocałunku popatrzył mi się w oczy, a jego były takie niebieskie niczym morskie głębiny.
N: Trzymaj się kochanie.
C: Postaram się. Pa.
N: Pa. - weszłam do mieszkania, a Niall wraz z resztą paczki odjechali czarnym środkiem transportu.
*NASTĘPNEGO DNIA*
Wstałam ociężała z łóżka, gdyż wzywała mnie natura. Doskonale wiedząc, że nie wygram z potrzebą fizjologiczną, podreptałam do łazienki, no cóż siła wyższa. Zaraz po załatwieniu tej sprawy, poczułam ogromny głód. Tym razem zeszłam do kuchni i zrobiłam sobie
płatki. Może nie zbyt pożywne, ale cóż z natury jestem leniuszkiem, więc nie miałam ochoty na wydziwianie wykwintnych dań. Weszłam do salonu, włączyłam telewizję i zaczęłam konsumować swoje śniadanie. Sprawdziłam telefon, na którym zastały mnie 3 wiadomości. Jedna od Nialla z treścią: ' Dobranoc! Kocham cię <33 xoxo' heh i to uczucie kiedy przeczytałeś to rano, druga od Jade, oznajmiła mi w niej, że doleciała szczęśliwie, i trzecia byłą od Elizabeth, czyli mojej menagerki. Poprosiła mnie abym do niej zadzwoniła, bo ma sprawę. Nie zwlekając dłużej wybrałam numer do kobiety.
E: Cześć Carrie!
C: No hej, co to za ważna sprawa?
E: Załatwiłam ci rolę.
C: Serio? Gdzie?
E: W filmie, a raczej horrorze.
C: Poważnie? To super. A kogo będę musiała zagrać?
E: No właśnie masz jedną z trudniejszych roli, które wymagają trochę poświęcenia, bo zagrasz Krwawą Mary.
C: O mój Boże. Ty na serio?
E: No tak, potrzebowali kogoś z doświadczeniem i uważam, że spiszesz się doskonale. Na ich stronie internetowej jest już opis więc możesz zerknąć. Wyślę ci e-mailem adres, może być?
C: Oczywiście, a no i dzięki.
E: Nie ma za co kochana. Buziaki.
C: Okej, na razie. - rozłączyłam się i poszłam po laptopa. Kiedy już spokojnie spoczywał na stole w kuchni, weszłam w domniemaną stronę. Okazało się , że ten film to 'Prawdziwa historia Krwawej Mary' miałam zagrać, zakrwawioną dziewczynę ,która wychodzi z lustra i torturuje ludzi. W sumie nowe doświadczenie, które trochę mnie przeraziło, ale chyba nie może być, aż tak źle. Pierwsze zdjęcia ruszają po jutrze, czyli muszę się skupić w sobie, żeby dobrze wypaść. Jednak teraz wypadałoby skończyć śniadanie. Po posiłku postanowiłam się ubrać, chociaż nie miałam na to za specjalnej ochoty. Stojąc na przeciwko mojego, nie powiem, bo dość sporego zbioru ubrań zdecydowałam się na luźne spodnie i białą bluzkę. Co do bluzki pewnie Nialler byłby zazdrosny haha. Mój kochany zazdrośnik. Z resztą zawsze taki był, ale za to go kocham. Dobra czas zejść na Ziemię. Zeszłam ponownie na dół z zamiarem ogarnięcia w domu.
*WIECZOREM*
Ktoś zaczął pukać do drzwi.Podeszłam do drewnianego prostokąta i otworzyłam go. Po drugiej stronie ujrzałam mojego słodkiego blondyna.
N: Hej kotuś! - powiedział i pocałował mnie.
C: No cześć, a co ty tutaj robisz? - zapytałam się kreśląc uśmiech moimi ustami.
N: A co nie cieszysz się, że wpadłem do mojej dziewczyny?
C: No jasne, że się cieszę, ale myślałam, że chcecie z chłopakami spędzić męski wieczór, czy jakoś tak.
N: No na początku tak było, ale potem stanęło, że każdy robi co chce, więc twój książę przybył. - wyszczerzył swoje białe i jakże proste ząbki, podchodząc do mnie i łapiąc w talii, a ja zawiesiłam mu ręce na szyję.
C: Hmm.. więc mój książę, co chciałbyś robić?
N: Pomyślałem o tym, wypożyczyłem filmy i kupiłem wino. Co ty na to ?
C: Brzmi super. - przechyliłam głowę tak, abym mogła swobodnie dostać się do jego ust. One były takie... perfekcyjne. Miękkie i słodkie. Całowałam je zachłannie, dopóki nie przerwał nam telefon.
N: Nie odbieraj. - powiedział Horan między pocałunkami.
C: Może to coś ważnego. - powiedziałam i podeszłam do telefonu, jednak kiedy zobaczyłam kto dzwoni, poprosiłam Nialla, żeby zaczął przygotowywać salon na nasz seans, a ja korzystając z okazji odeszłam trochę dalej i odebrałam.
D: Cześć Carrie.
C: Danny? Coś się stało, że dzwonisz?
D: Nie, chciałem ci tylko powiedzieć, że ja i David organizujemy imprezę w sobotę. Wpadniesz? - David. Na to imię przeszedł mnie lekki dreszcz. Był to przyjaciel Dannego, który wciągnął go w narkotyki i z tego co wiem on nadal bierze i to dość intensywnie, a nawet sprzedaje to całe gówno. Szczerze? Trochę się go bałam.
C: Wiesz co, nie wiem..
D: Możesz wziąć ze sobą ekhem.. Nialla. - słyszałam, jak przełyka ślinę.
C: Okej obgadam to z Niallerem i dam ci znać.
D: Zgoda to do zobaczenia miejmy nadzieję.
C: No pa. - lekko zdziwiona poszłam do salonu gdzie na kanapie siedział gotowy do filmu Niall.
N: Kto to był?
C: Danny. - powiedziałam cicho.
N: Co? Czego chciał? - był wyraźnie zdenerwowany.
C: Zaprosił nas na imprezę w sobotę.
N: I ty chcesz iść, prawda? - zacisnął jedną pięść.
C: Niall.. to mój przyjaciel. - chłopak wstał i podszedł do mnie.
N: Przyjaciel, a zarazem były chłopak, który ćpa!
C: On z tym skończył.
N: O! I jeszcze go bronisz! Zajebiście! - Horan zaczął na mnie krzyczeć.
C: Niall, przestań, nie krzycz na mnie! - próbowałam go uspokoić.
N: Przepraszam. - powiedział skruszony i przeczesał włosy dłonią. - po prostu no.. jestem zazdrosny okej! Jesteś dla mnie najważniejsza i nie wiem co bym zrobił, gdyby on mi ciebie odebrał. Nie poradziłbym sobie z tym, za bardzo cię kocham. - przytuliłam się do chłopaka, a on zatopił swoja twarz w moich ciemnych włosach.
C: Nie odbierze ci mnie. Obiecuję. I tez cię kocham głupku. - pocałowałam go delikatnie w dolną wargę. - to jak, idziemy?
N: No niech ci będzie, ale teraz powróćmy do naszych planów, okej?
C: Haha okej. - usiadłam obok niego na kanapie, ale natychmiastowo wpadłam na pomysł zrobienia popcornu.
C: Wiesz, chyba zrobię popcorn.- uśmiechnęłam się do chłopaka.
N: Świetny pomysł mała. - odwzajemnił, to co zrobiłam przed sekundą. Podeszłam do szafki w kuchni i wyjęłam paczkę niegotowej kukurydzy. Rozpakowałam ją i włożyłam do mikrofalówki na 3 minuty. Oparta o blat, czekałam na przekąskę. W pewnej chwili przyszedł Horan i objął mnie rękoma od tyłu, znowu zaczął składać na mojej szyi pocałunki.
C: Kotek, co ty robisz? - spytałam się i zachichotałam, gdyż Niall mnie łaskotał.
N: Całuję mój skarb, a co? - nie przerywał swojej czynności.
C: To troszeczkę łaskocze.
N: Oj daj mi się nacieszyć.
C: Haha zgoda. - nie powiem to była czysta przyjemność. Chociaż nie chciałam mu dawać takiej satysfakcji, ale trudno było to zrobić.
C: Wiesz, dostałam rolę w filmie.
N: To super! A w jakim? - chłopak na chwilę przerwał cieszenie się moją osobą.
C: W horrorze ,, Prawdziwa Historia Krwawej Mary".
N: Kocham horrory, a kogo zagrasz?
C: Krwawą Mary.
N: Wow to chyba...trudne?
C: Bardzo. Tak naprawdę to boję się tego.
N: Hej ja uważam, że poradzisz sobie świetnie, zresztą jak zawsze. - odwrócił mnie przodem i ucałował w usta. Tą chwile namiętności przerwał nam dźwięk mikrofalówki, co oznaczało, że nasza przekąska była już gotowa. Oderwałam się od Nialla i  wyjęłam woreczek popcornu z urządzenia, po czym wsypałam go do miski. Po chwili oboje siedzieliśmy na kanapie z włączonym horrorem, jedząc popcorn i popijając go winem. Uważnie obserwowałam grę aktorów, aby móc to przełożyć na moją rolę. Kątem oka zerkałam na Niallera, który uroczo wyglądał pochłaniając jedzenie. Całkowicie skupiłam swoją uwagę na chłopaku zamiast na filmie. Po pewnym czasie blondyn zorientował się, że na niego patrzę. Odstawił popcorn i wino na stolik i objął mnie ramieniem.
N: Czemu tak się na mnie patrzysz?
C: Bo tak słodko pochłaniałeś ten popcorn, że to stało się bardziej interesujące niż film.
N: Mhm jasne. - uśmiechnął się zadziornie.
C: Sądzisz, że kłamię?
N: No skąd.
C: Wyczuwam nutkę sarkazmu, kochanie.- uniosłam jedną brew, aby pokazać moje zirytowanie. Natomiast on tylko się zaśmiał i pocałował mnie przelotnie, a następnie skupił swoją uwagę na filmie.
*W NOCY*
Jest 1:30 w nocy a ja nie mogę spać. Dlaczego? Bo mi zimno, a Nialler zabrał mi kołdrę. Chłopak został u mnie na noc, dzięki czemu śpimy w jednym łóżku. Postanowiłam zawalczyć o tą kołdrę, co nie było łatwe gdyż mój ukochany troszkę waży. Na początku postanowiłam podejść do tego bez użycia siły. Zaczęłam budzić Irlandczyka.
C: Niall... Niall... NIALL! -  ten plan nie wypalił, gdyż chłopak tylko jęknął i przekręcił się na drugi bok.  Przeszłam do bardziej radykalnych posunięć. Zaczęłam ciągnąć kołdrę, ale to tez nie wiele dało. Zaparłam się więc nogami o plecy Horana, kołdrę załapałam mocno w obie dłonie i ponownie próbowałam wyciągnąć materiał spod jego ciała. W pewnej chwili chłopak posunął się , tym samym sprawiając, że spadłam boleśnie z łóżka.
C: Ja pierdzielę, ała. - byłam zdenerwowana, zmarznięta, chciało mi się śmiać i bolało mnie kolano. Super. Wkurzona sięgnęłam do szafki, gdzie miałam do niczego nie potrzebny gwizdek. Stanęłam nad uchem Horana, zebrałam jak najwięcej powietrza w płucach i pewnie dmuchnęłam w plastikowe ustrojstwo. Chłopak oszołomiony podniósł się do pozycji siedzącej, a ja patrzyłam n niego wzrokiem zabójcy.
N: Co jest!
C: Hmm.. poza tym, że zabrałeś mi kołdrę, zmarzłam i spadłam z łóżka to chyba nic.
N: Ups... - zrobił słodka minę, patrząc się na mnie wzrokiem mówiącym ' przepraszam'. - Ej jak to spadłaś z łóżka?
C: Eh chciałam wyciągnąć kołdrę z pod ciebie, a ty się odwróciłeś na drugi bok. - wybuchł śmiechem.
C: No naprawdę bardzo śmieszne ! Przez ciebie boli mnie kolano! - powiedziałam i usiadłam na łóżku, krzyżując nogi i podciągając je pod brodę.
N: Ojej bardzo cię boli? - spytał chłopak przysuwając się do mnie.
C: Tak. - zrobiłam minę w stylu zbitego szczeniaczka, na co Horan pocałował mnie w bolące miejsce.
N: A teraz?
C: Troszkę mniej. - uśmiechnęłam się zadziornie. Chłopak natomiast przybliżył się do mnie i pocałował w usta. - Teraz lepiej. - zawiesiłam ręce na jego szyję i kontynuowałam pocałunek.
N: Jeszcze cię coś boli księżniczko?
C: Już nie.
N: To chodź spać. - pstryknął mnie w nos. Położył się, a ja tuz obok niego, a kiedy już wygodnie się w niego wtuliłam przykrył nas kołdrą, pocałował w czubek głowy i zasnął razem ze mną.

* 2 DNI PÓŹNIEJ *
O Matulu. Muszę zaraz iść do studia. Ubranie, buty, fryzura... Za dużo tego jak na 30 minut! Nienawidzę siebie za to, że nie chciało mi się unieść tyłka z łóżka wcześniej!  Zawsze jest wszystko na ostatnia chwile! Ugh... może zamiast narzekać , powinnam się wziąć za siebie, bo zaraz się spóźnię? Okej najpierw ubrania. Z racji tego, że było w miarę ciepło założyłam bluzkę na 3/4 rękaw, do tego jeansy i czarne conversy.


 Włosy zostawiłam luźno i tak będą mi je układać. Przypudrowałam lekko twarz i podmalowałam rzęsy. W pospiechu zeszłam na dół, łapiąc kluczyki od auta, 10 min później byłam już w drodze do studia.  Szybko zaparkowałam samochód, uważając, aby nie uderzyć w nic ani w nikogo. Zdyszana wbiegłam do budynku, a ochroniarz przeprowadził mnie do pomieszczenia gdzie znajdowała się Elizabeth i , jak podejrzewam, reżyser.
C: Dzień dobry. - przywitałam się i uśmiechnęłam przyjacielsko
R: Dzień dobry. - podał mi rękę, a ja odwzajemniłam ten gest.
E: To jest właśnie Carrie. -  Liz wskazała na mnie ręką.
R: Miło mi cię poznać osobiście i czuję się zaszczycony, że zagrasz w filmie, który reżyseruję.
C: Mi również miło i to ja dziękuję za rolę.
E: To co? Chyba możemy zaczynać prawda?
R: Oczywiście. - przytaknął i zawołał makijażystkę, wytłumaczył jej co ma robić, a ona nakazała mi iść za nią. Usiadłam na krześle, które uprzednio wskazała mi ręką. Na początku nałożyła mi na twarz podkład, potem zaczęła się charakteryzacja. Efekt był super, nie poznałam się w lustrze. Twarz była zrobiona tak, aby sprawiała wrażenie zakrwawionej, tak samo moje ręce. Włosy miałam lekko natapirowane. Nareszcie przyszedł czas na sukienkę. Była czarna, koronkowa z długimi postrzępionymi rękawami i ciągnęła się po ziemi. Na koniec, tuż przed zdjęciami, oblali mnie sztuczna krwią. Najgorsze doświadczenie w życiu. Oprócz krwi nałożyli mi soczewki, dzięki którym moje oczy były całkowicie czarne. Wyglądałam naprawdę strasznie. Fotograf kazał mi stanąć na tle, a następnie pokazywał mi jak mam zapozować.

*3 GODZINY PÓŹNIEJ*
Nareszcie w domu. Po męczących trzech godzinach w końcu jestem w upragnionym domu. Od razu wchodzę do wanny, muszę zmyć z siebie resztki krwi. Jak o tym pomyślę to... ughh mam dreszcze na całym ciele. Weszłam do łazienki i podeszłam do wanny. Odkręciłam wodę , ale za nim zrzuciłam z siebie ubrania włączyłam radio i już po chwili siedziałam zanurzona po szyję w wodzie. Tą błoga ciszę przerwał dźwięk SmSa. Sięgnęłam po telefon, aby zobaczyć kto napisał.




Budziumm no i moje wypociny XD Oki to jak się podoba? Chciałam żeby był w miarę długi więc chyba jest. Komentujcie, rozsyłajcie linki i wchodźcie. Dzięki za każdy komentarz ;***** <33

 

:C

W związku z tym że pod ostatnim postem nie pojawił się ani jeden komentarz. Przykro mi, bo napracowałam się nad nim żeby go w miarę szybko skończyć, a nikomu się nie chciało nawet krótkiego komentarza napisać. Więc postanowiłam, że w najbliższym czasie nie będę nic pisała.
Dobranoc :C.

All you need is love ♥

Rozdział 12

* OCZAMI NIALLA*

O mój Boże! To już dzisiaj premiera naszego filmu! Filmu, który zrobiliśmy z myślą o naszych wspaniałych Directioners. Matko jestem podekscytowany i zestresowany jednocześnie, pewnie dlatego wstałem o 3 rano. Poszedłem do lodówki aby zająć czymś innym mój umysł, jednak nie znalazłem niczego co by mi przypadło do gustu. Zastałem tam jednak inną osobę.
Z: Hej - podskoczyłem ze strachu.
N: Kurna! Stary nie rób tak!
Z: Ale jak? Ja tu tylko siedzę.
N: Ta siedzisz i pijesz piwo. A tak w ogóle o której wróciłeś?
Z: Emm jakieś 2 godziny temu?
N: Co ty robiłeś u tej Perrie. - poruszyłem brwiami, sugerując mulatowi, że ma mi się przyznać jak na spowiedzi.
Z: A no wiesz trzeba było jakoś uczcić oświadczyny. - wzruszył ramionami i zatopił usta w płynie.
N: Oświadczyłeś się Perrie!!!!???!!??
Z: Nom. - doskoczyłem do niego i zacząłem go czochrać.
Z: Ej Nialler nie podniecaj się tak. - poklepał mnie po plecach w celu uspokojenia.
N: Nie podniecaj?! Stary teraz masz NARZECZONĄ! Gratuluje szczęścia stary.
Z: No weź ty też niedługo oświadczysz się Carrie co nie?
N: Hm.. no nie wiem, nie wiem- odpowiedziałem, ale to było oczywiste, że będę chciał mieć moją księżniczkę do końca życia przy sobie.
Z: Ale ja wiem. - wstał i wrzucił naczynie po alkoholu do zlewu.- jednak teraz wiem , że idziemy sapać. - uśmiechnął się , co odwzajemniłem i ruszyłem za chłopakiem na schody. Gdy był na 5 schodku, odwróci się do mnie.
Z:A i jeszcze jedno. - spojrzałem na niego wyczekująco.- wiedz, że jak Car będzie twoją narzeczoną, też cię tak wytargam. - pogroził mi palcem śmiejąc się przy tym.

*OCZAMI CARRIE*
J: Wstawaj! - Jade wydarła mi się do ucha.
C: Odbiło ci?!
J: Hahaha nie i też cię kocham. Po za tym wstawaj trzeba się szykować chłopaki po nas niedługo przyjadą.
C: A no tak premiera.
J: Wiesz co? Perrie do mnie dzwoniła i pochwaliła się że jest zaręczona z Zaynem. - uśmiechnęła się pod nosem.
C: Poważnie? Wow to super. - wyszczerzyłam się, myśląc, że dziewczyna była tak podekscytowana i obdzwoniła wszystkich, aby obwieścić nowinę, wcale się jej nie dziwię też bym tak zrobiła.
J: Radzę ci już teraz wybrać co założysz bo niedługo do fryzjera idziemy, a potem to już czasu nie będzie,
C: Okej. A ty coś już masz?
J: Nie jeszcze, ale myślę, że chyba wiem co założę. - popatrzyłam na dziewczynę wyczekująco, w tym samym czasie podchodząc do szafy.
J: Taka sukienkę z czarna górą i zielonym neonowym dołem.
C: A mówisz o tej, którą kupiłam ci na urodziny?
J: Nom. A ty powinnaś założyć to. - podeszłą do szafy i pokazała mi suknię wieczorową na wieszaku.
C: O masz rację. Dzięki mordo ty moja. - wytargałam brunetkę za policzki i pocałowałam w policzek.

*OCZAMI NIALLA*
Każdy chodzi w te i we w te , szukając odpowiedniego stroju na dzisiejszy wieczór. Właśnie schodziłem na dół, gdy wpadłem na Louisa.
N: O sorki Lou.
L: Spoko i sorki. - wymieniliśmy się uśmiechami i ruszyliśmy w swoje strony. Teraz lodówka moim celem. Postanowiłem zrobić sobie jeszcze kanapkę przed wyjściem. Musimy wyjechać trochę wcześniej, żeby zajechać po dziewczyny. Jednak jedziemy tylko po Jade, Eleanor, Carrie i Sophie, bo pani Malik przyjeżdża razem z Little Mix. Tak w ogóle ostatnio całą nasza paczka zbliżyła się do dziewczyn z LM. Wracając do tematu kanapki, zrobiłem sobie tradycyjnie z szynką. Usiadłem przy stole obserwując Harrego, który nerwowo szukał czegoś po domu. Kiedy skończyłem posiłek, postanowiłem zabrać się w końcu za przygotowania. Przed chwilą przyjechała nasza stylistka, która w tej chwili czesała Zayna. Ja miałem być następny, jednak miałem się na początku ubrać.
L: Niall gdzie jesteś teraz ty!
N: Już ide. - odpowiedziałem schodząc ze schodów w pełnym stroju.
L:Siadaj. - rozkazała , a ja usadziłem swoje cztery litery na fotelu. - No, no jaki wystrojony.
N: No wiesz czasem trzeba. - mówiąc to pogładziłem rękoma po moim ubraniu. Kilka chwil później byliśmy już w drodze do domu Carrie i Jade, ponieważ ich był najbliżej.

* OCZAMI CARRIE *
Przejrzałam się ostatni raz w lustrze, upewniając się, że wyglądam w miarę okej. Czarno różowa sukienka, czarne koturny i włosy upięte w koka.
J: Car chodź!

 

C: Idę już! - chwyciłam torebkę i zeszłam na dół, gdzie stałą Jade, ubrana w sukienkę , o której wcześniej wspomniała, czarne koturny , a z włosów miałą zrobiony kucyk na boku. Według mnie wyglądała prześlicznie.
J: Jak wyglądam?
C: Super. A ja niezgorszej?
J: Eh ujdzie. - dałam jej kuksańca w bok, a ona się zaśmiała.
C: No dzięki.
J: Hahah no przecież żartuję jesteś śliczna mordko. - za chwile siedziałyśmy w samochodzie razem z pięcioma wariatami. Usiadłam obok Nialla, pocałowałam go, a on splótł nasze palce. Podobnie zrobili Hazz i Jade.
N: Ślicznie wyglądasz skarbie.
C: Ty też nic dodać nic ująć. - oparłam się o jego ramię.
L: To teraz po El co nie? - najwidoczniej Tomlinson nie mógł się już doczekać.
H: Tak tak Lou. - ruszyliśmy pod dom Calder. Podczas drogi ciągle się śmialiśmy.
E: Hej wszystkim! - powiedziała z uśmiechem Eleanor, wsiadając do auta Teraz celem jest dom Sophie. Po  niespełna kilkunastu minutach byliśmy pod posesja nowej dziewczyny Payna.
S: Cześć. - dziewczyna przywitała się nieśmiało i zajęła miejsce obok Liama. Atmosfera w czasie jazdy była całkiem fajna, nawet Sophia się otworzyła i zaczęła z nami rozmawiać. Niestety nasze rozmowy przerwał kierowca informując, iż dojeżdżamy. Nagle coś mi się przypomniało.
C: Niall?
N: Tak?
C: Gdzie jest Paul?
N: W drugim aucie z ochroniarzami. - odpowiedział dumnie i obdarzył mnie uśmiechem.
Z: Skoro mowa o Paulu to napisał mi właśnie, żebyśmy się psychicznie przygotowali na tłum fanów.
L: Słyszałam, że będzie ich tam baaardzo bardzo dużo.
J: No wiesz One Direction publicznie to nie codzienny widok.
S: Właśnie, po za tym fani chcą być jak najbliżej was.
C: Muszę się zgodzić z Sophie. - nagle samochód stanął. Odruchowo ścisnęłam Niallera za rękę. Chłopak natomiast szybko mnie ucałował i już po chwili staliśmy przed ogromnym tłumem fanów. Można powiedzieć, że czerwony dywan się oficjalnie rozpoczął. Podeszłam jeszcze do mojego taty i ucałowałam go.
P: Hej skarbie.
C: Cześć tato dawno się nie widzieliśmy. - uśmiechnęłam się.
P: Racja. - odwzajemnił uśmiech, następnie zaprowadził chłopców na scenę, a ja z dziewczynami pozowałyśmy do zdjęć, odpowiadałyśmy na pytania i takie tam. Szczerze? Było bardzo fajnie.
Chwilę potem kiedy jedna z reporterek poprosiła mnie i Perrie do wywiadu, usłyszałam jak Niall odpowiada na jedno pytanie, które mnie zaniepokoiło.
R: Niall spotykasz się z Ellie Goulding? Fani nazywają was Nelli czy to prawda? - odpowiedź Nialla jeszcze bardziej doprowadziła mnie do wewnętrznego niepokoju.
N: Em mamy dzisiaj dużo pracy w związku z premierą, więc... do zobaczenia. - uśmiechnął się i odszedł. W pierwszej chwili poczułam nieprzyjemne ukucie w sercu, ale wyjaśniłam sobie to w taki sposób, że Niall po prostu żartował. Mam nadzieję...

* 2 GODZINY PÓŹNIEJ*
Jesteśmy już po premierze. Film sam w sobie był świetny jestem bardzo dumna z chłopaków, to niesamowite, że osiągnęli tyle w 3 lata.
N: Jak ci się podobało księżniczko? - zapytał mnie Niall całując w policzek.
C: Super,  gratuluje. Jestem z was przeogromnie dumna. - obdarzyłam go słodkim uśmiechem i również pocałowałam. W tej chwili podszedł do nas Harry z Jade.
H: Jak Wiliams? Podobało się? - mówiąc to objął mnie ramieniem.
C: Oczywiście Styles.- wypuciałam go za policzki.
N: To co teraz na imprezę?
J: Jaką imprezę?
H: Kicia no after party.
J: Aaaa. - dziewczyna wystawiła język zawstydzona.
*NA AFTER PARTY*
N: Chodź zatańczymy. - Niall uśmiechnął się podając pomysł.
C: Hmm.. niech będzie. - zaśmiałam się, a Niall wstał ukłonił się dostojnie i poprosił do tańca. Chwyciłam go za rękę i oboje ruszyliśmy na parkiet. Akurat leciała wolna piosenka. Zawiesiłam mojemu blondynowi ręce na szyje, natomiast on swoje położył mi na biodra. Patrzyliśmy sobie w oczy, jednocześnie kołysząc się w rytm muzyki. To było takie magiczne. Każda chwila spędzona w towarzystwie osoby, którą się kocha całym sercem i , która jest obok ciebie gdy tego potrzebujesz jest magiczna i pełna niezapomnianych wrażeń. Tak bardzo kochałam tego blondwłosego Irlandczyka.
N: Wiesz.. Kocham cię księżniczko. - powiedział Niall tuż przy moim uchu przygryzając jego płatek.
C: Tez cię kocham.- z mojego oka zgrabnie kapnęła drobna łezka. Nie była ona spowodowana smutkiem, ale radością, że mam przy sobie kogoś takiego jak Niall.

N: Hej... Car co to za łzy? - spytał przejęty Niall ocierając mi kciukiem policzek.
C: Eh po prostu, jestem szczęśliwa, że ciebie mam. - uśmiechnęłam się całując chłopaka.
N: Też jestem szczęśliwy. - oddał pocałunek, akurat wtedy kiedy piosenka dobiegła końca. Staliśmy na środku parkietu złączeni w pocałunku. Nie obchodziło nas to, że ktoś mógł nam zrobić zdjęcie, wywołać skandal albo coś w tym stylu. Teraz liczyliśmy się tylko my. Ja i Niall.
N: Chodź. - ujął moją dłoń i poprowadził w stronę... no właśnie problem jest taki, że nie wiem gdzie.
C: Nialler gdzie mnie prowadzisz.
N: Nie chcesz się zobaczyć z moją mamą?
C: Oczywiście, że chcę! Jeju jak dawno jej nie widziałam, ona jest tutaj?
N: Tak, tak samo jak i mój tata.
C: To super. - ścisnęłam mocniej dłoń chłopaka, uśmiechając się przy tym. Chwile potem odnaleźliśmy już mamę blondyna.
N: Cześć mamo! - zawołał Niall do swojej rodzicielki.
M: Niall! Cześć! - przytuliła syna do siebie.
C: Dzień dobry pani Mauro. - powiedziałam z uśmiechem.
M: Carrie! Matko Boska jak dawno cię nie widziałam! - mnie również utuliła.
C: Ja pani również. Jak się pani miewa?
M: Bardzo dobrze dziękuję, że pytasz. - Niall poszedł do chłopaków bo nie chciał nam przeszkadzać, a ja z mama blondyna wdałyśmy się w żywą rozmowę. Ja miałam o tyle dobrze, że nie musiałam poznawać rodziców Nialla jako jego dziewczyna, ponieważ od najmłodszych lat z nimi przebywałam. To wszystko tak naprawdę zapoczątkowały nasze mamy, bo znają się bardzo długo i przyjaźnią. Z zamyślenia wyrwało mnie pytanie rodzące się w mojej głowie.
C: A jak młodzi rodzice Greg i Denise?
M: Muszę ci powiedzieć Carrie, że jak na razie to idzie im świetnie.
C: Jak pani się czuje w roli babci? - zaśmiałyśmy się obie.
M: No jak to babcia, rozpieszczam wnuka.
C: Niall pokazywał mi zdjęcia Theo. Jest śliczny. Żałuję , że go jeszcze nie zobaczyłam.
M: Nie martw się Greg i Denise zapraszają was do siebie.
C: Naprawdę? To niech pani przekaże im podziękowania i pozdrowienia oczywiście.
M: Nie ma problemu, na pewno im powiem.
C: Dziękuję pani. - ponownie się uśmiechnęłam do mamy blondyna.
M: Proszę Carrie, mów mi Maura. - odwzajemniła uśmiech.
C: Naprawdę? Jejku dziękuję. - Maura przytuliła mnie do siebie. W tym momencie podbiegł do nas zdyszany Nialler.
N: Pozwolisz mamusiu, że porwę Carrie.
M: Eh... no dobrze. - pożegnałam się z Maura ,a Niall pociągnął mnie za sobą.
C: Kotek dokąd mnie zabierasz?
N: No chyba mi się należy zdjęcie z własna dziewczyną?
C: Ależ, oczywiście panie Horan. - doszliśmy do fotoreporterów, którzy poprosili nas o kilka wspólnych zdjęć. Niall objął mnie w tali i obydwoje pozowaliśmy. Potem zaczęli zadawać nam pytania na temat naszego związku. Nie na wszystkie mogliśmy odpowiadać szczegółowo. Na przykład na temat naszej przyszłości.

*KILKA GODZIN PÓŹNIEJ*
Jest 2 w nocy. Właśnie wróciłyśmy z Jade do domu. Obie jesteśmy wykończone i padnięte, o czym świadczy to, że szłyśmy na boso.
J: Ja pierdole. - jęknęła Jade, bo nie można było nazwać tego powiedzeniem. Nie ukrywam też, że trochę się upiłyśmy, ale ja na pewno mniej niż ona.
C: Chcesz coś do picia? - spytałam się dziewczyny rzucając szpilki w głąb salonu.
J: No zrób mi herbaty proszę, bo musimy porozmawiać.
C: Brzmi poważnie. - nastawiłam wodę na herbatę i w czasie kiedy się gotowała przygotowałam kubki aby wlać do nich gorącej cieczy. Za kilka minut gotowy napój stał już na stole.
C: To o czym chciałaś pogadać.
J: Car... będę musiała wyjechać.
C: Jak to? Gdzie? - pytałam zaszokowana.
J: Do USA, mam tan podpisać kontrakt z pewna firmą i reklamować przez 2 miesiące ich produkty.
C: Czyli... wyjeżdżasz na 2 miesiące do Stanów? - moje oczy powoli zachodziły łzami.
J: Na to wygląda. Ej.. nie proszę nie płacz Car... - przytuliła mnie i nawzajem moczyłyśmy sobie ubranie.
C: Jak mam nie płakać jak sama płaczesz?
J: No bo ty płaczesz.
C: A gdzie się zatrzymasz? Przecież sprzedałaś swoje mieszkanie w Nowym Jorku.
J: Zatrzymam się u rodziców. Po za tym pomogę trochę mojej mamie, wiesz tata ma coraz większe problemy z alkoholem i ...
C: Jasne, rozumiem. Tylko, uważaj tam na siebie. - uśmiechnęłam się ścierając łzę z policzka.
J: Obiecuję.
C: A Harry już wie?
J: Tak.
C: A kiedy wyjeżdżasz?
J: Za 2 dni.
C: A pożegnałaś się już z Harrym? - poruszałam brwiami.
J: Wiliams?! O co ty mnie podejrzewasz?!
C: Haha nie tylko ciebie! Harold też bierze w tym udział!
J: Ej ja się nie mieszam w sprawy łóżkowe twoje i pana Horana!- oblał mnie rumieniec na twarzy.
J: No okej już się tak nie zawstydzaj. - śmiałyśmy się obie. Nagle Jade spojrzała na zegarek.
J: O kurczę trochę późno, lecimy w kime co nie?
C: Nom racja . - i ruszyłyśmy do naszych sypialni, żeby spokojnie odespać imprezę.

 

 

No nareszcie napisałam ten rozdział ( co mi się niemiłosiernie dłużyło) a teraz podstawowe pytanie: Czy się podoba? piszcie w komentarzach, ciekawe czy pobijecie liczbę 6 komów xD a i bym zapomniała, podoba wam się nowy wystrój bloga?? piszcie ;**